การร่วมเพศทางปาก
การร่วมเพศทางปาก (อังกฤษ: oral sex) หมายถึงกิจกรรมทางเพศที่ใช้ปาก (ซึ่งรวมถึงการใช้ริมฝีปาก ลิ้น และฟัน) หรือลำคอเพื่อเล้าโลมอวัยวะเพศ โดยในภาษาอังกฤษคำว่า cunnilingus หมายถึงการทำออรัลเซ็กซ์กับผู้หญิง ขณะคำว่า เฟอเลชิโอ (fellatio) และ irrumatio หมายถึงการทำออรัลเซ็กซ์กับผู้ชาย ส่วนคำว่า analingus หมายถึงการทำออรัลเซ็กซ์ทางช่องทวารหนัก ส่วนการเล้าโลมด้วยปากกับส่วนอื่นของร่างกาย เช่นจูบ หรือเลีย ไม่ถือว่าเป็นออรัลเซ็กซ์
อาจมีการทำออรัลเซ็กซ์เพื่อเล้าโลมก่อนกิจกรรมทางเพศแบบอื่น (เช่น การร่วมเพศทางช่องคลอดหรือทางทวารหนัก)[1][2] นอกจากนี้มีผู้ชายบางคนที่สามารถทำออรัลเซ็กซ์ให้ตัวเองได้
หลายคนถือว่าการร่วมเพศทางปากนั้นผิด[1] ทว่าประเทศส่วนใหญ่ไม่มีกฎหมายห้ามเรื่องนี้ โดยปกติคนถือว่าการร่วมเพศทางปากไม่กระทบต่อสภาพพรหมจารี ทว่าแต่ละคนอาจมีความคิดเห็นต่างกัน[3][4][5][6] คนอาจมีความรู้สึกทางลบต่อการร่วมเพศทางปากและอาจปฏิเสธที่จะทำ[1]
ประโยชน์
แก้การทำออรัลเซ็กซ์ เป็นวิธีปฏิบัติทางเพศทั้งในรักต่างเพศและรักเพศเดียวกัน ในคู่รักต่างเพศ การทำออรัลเซ็กซ์ใช้ในบางคู่เพื่อเป็นการคุมกำเนิดและเป็นทางเลือกในการร่วมเพศ แต่การใช้ปากในการร่วมเพศไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ แม้มีความเชื่อว่าการใช้ปากให้ความเสี่ยงน้อยกว่าก็ตาม[7][8]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 Janell L. Carroll (2009). Sexuality Now: Embracing Diversity. Cengage Learning. pp. 265–267. ISBN 978-0-495-60274-3. สืบค้นเมื่อ August 29, 2013.
- ↑ Wayne Weiten; Margaret A. Lloyd; Dana S. Dunn; Elizabeth Yost Hammer (2008). Psychology Applied to Modern Life: Adjustment in the 21st century. Cengage Learning. p. 422. ISBN 978-0-495-55339-7. สืบค้นเมื่อ February 26, 2011.
- ↑ See here and pages 47-49 for views on what constitutes virginity loss and therefore sexual intercourse or other sexual activity; source discusses how gay and lesbian individuals define virginity loss, and how the majority of researchers and heterosexuals define virginity loss/"technical virginity" by whether or not a person has engaged in penile-vaginal sex. Laura M. Carpenter (2005). Virginity Lost: An Intimate Portrait of First Sexual Experiences. NYU Press. pp. 295 pages. ISBN 0-8147-1652-0. สืบค้นเมื่อ October 9, 2011.
- ↑ Bryan Strong; Christine DeVault; Theodore F. Cohen (2010). The Marriage and Family Experience: Intimate Relationship in a Changing Society. Cengage Learning. p. 186. ISBN 0-534-62425-1. สืบค้นเมื่อ October 8, 2011.
Most people agree that we maintain virginity as long as we refrain from sexual (vaginal) intercourse. But occasionally we hear people speak of 'technical virginity' [...] Data indicate that 'a very significant proportion of teens ha[ve] had experience with oral sex, even if they haven't had sexual intercourse, and may think of themselves as virgins' [...] Other research, especially research looking into virginity loss, reports that 35% of virgins, defined as people who have never engaged in vaginal intercourse, have nonetheless engaged in one or more other forms of heterosexual sexual activity (e.g., oral sex, anal sex, or mutual masturbation).
- ↑ Sonya S. Brady & Bonnie L. Halpern-Felsher (2007). "Adolescents' Reported Consequences of Having Oral Sex Versus Vaginal Sex". Pediatrics. 119 (2): 229–236. doi:10.1542/peds.2006-1727. PMID 17272611.
- ↑ Blank, Hanne (2008). Virgin: The Untouched History. Bloomsbury Publishing USA. p. 253. ISBN 1-59691-011-9. สืบค้นเมื่อ October 8, 2011.
- ↑ Geffen Testing Center's HIV, Syphilis, and Hepatitis C Information Sheet เก็บถาวร 2006-10-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Accessed November 4, 2006
- ↑ University Health Center, University of Georgia Oral Sex เก็บถาวร 2007-10-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Accessed November 4, 2006