กระเช้าสีดา
| กระเช้าสีดา | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Magnoliids |
| อันดับ: | Piperales |
| วงศ์: | Aristolochiaceae |
| สกุล: | Aristolochia |
| สปีชีส์: | A. indica |
| ชื่อทวินาม | |
| Aristolochia indica L. | |
กระเช้าสีดา (ชื่อวิทยาศาสตร์: Aristolochia indica) เป็นพืชในวงศ์ไก่ฟ้า (Aristolochiaceae) มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย[1] เป็นพรรณไม้ในวรรณคดีเรื่อง "รามเกียรติ์"[2]
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
แก้กระเช้าสีดาเป็นไม้เถาเนื้อแข็ง ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปสามเหลี่ยมแคบ ดอกออกเป็นช่อสั้น ออกตามง่ามใบ มีกลิ่นเหม็น ช่อหนึ่งมีเพียง 2-3 ดอก กลีบดอกมีชั้นเดียวเชื่อมติดกันเป็นหลอด โคนหลอดพองออกเป็นกระเปาะกลม เหนือขึ้นไปคอดเป็นหลอดเล็ก ๆ ปลายกลีบผายออกเป็นรูปปากแตรเบี้ยว เกสรเพศผู้ 6 อัน ยอดเกสรเพศเมียมี 6 แฉก ผลค่อนข้างกลมหรือรูปขอบขนานค่อนข้างกว้าง ผลแก่แตกเป็น 6 พู แตกเลยไปถึงก้านผลและแยกออกเป็น 6 ก้าน ภายในมีเมล็ดแบน รูปไข่ มีปีก[3]
ความเป็นพิษ
แก้ในกระเช้าสีดามีสารกลุ่มกรดอะริสโตโลคิก (aristolochic acids) ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็ง[4][5] และเป็นพิษต่อไต[6][7]
ประโยชน์ด้านอื่น
แก้ในอดีตมีการใช้กระเช้าสีดาเป็นยาขับระดูและยาทำให้แท้ง[8] รากกระเช้าสีดามีรสขมมาก มีฤทธิ์ทำให้อาเจียน เป็นยาแก้พิษงู[9] นอกจากนี้ ยังใช้เป็นอาหารเลี้ยงผีเสื้อได้[10]
อ้างอิง
แก้- ↑ "Effect of aqueous root extract of Aristolochia indica (Linn) on diabetes induced rats" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-09-12. สืบค้นเมื่อ 2015-06-14.
- ↑ จากวรรณคดีลำนำ...สู่พรรณไม้งาม...ขนมหวานเลิศรส - GotoKnow
- ↑ กระเช้าสีดา Aristolochia indica
- ↑ Aristolochic Acids - National Toxicology Program
- ↑ Aristolochic Acid Exposure Linked To High Kidney Cancer Rates In Europe
- ↑ Acute nephrotoxicity of aristolochic acids in mice.
- ↑ Herb Danger - Aristolochic Acid Warning
- ↑ Aristolochia Species and Aristolochic Acids - IARC Monographs
- ↑ กระเช้าสีดา Aristolochia indica
- ↑ "การเลี้ยงผีเสื้อ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-11. สืบค้นเมื่อ 2015-06-14.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ กระเช้าสีดา
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Aristolochia indica ที่วิกิสปีชีส์
